Reż. Andrzej Wajda, 2016
Polski kandydat do Oscara za najlepszy film nieanglojęzyczny w roku 2016.

Biografia awangardowego malarza Władysława Strzemińskiego (Bogusław Linda), który sprzeciwiał się stalinowskiej doktrynie i estetyce socrealizmu, szukając własnej bezkompromisowej drogi w walce o wyzwolenie sztuki. Artysta borykał się równocześnie z ogromnymi problemami rodzinnymi i zdrowotnymi.

Strzemiński prześladowany przez członków Partii, zostaje wydalony z łódzkiej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych, w konsekwencji czego jego prace nie znajdują dłużej miejsca na muzealnych wystawach. Mimo to, z pomocą garstki uczniów zaczyna walczyć z przedstawicielami władzy, stając się symbolem artystycznego oporu przeciwko intelektualnej dyskryminacji. Tytuł dzieła Wajdy został zainspirowany serią obrazów stworzonych przez Strzemińskiego, które przedstawiały powidoki wywołane bezpośrednim spojrzeniem w słońce.

Więcej o filmie przeczytasz w internetowych bazach filmpolski.pl i IMDB.com

Kamienica
ul. Próchnika 46

Narożna kamienica, w której znajduje się filmowe mieszkanie Władysława Strzemińskiego (Bogusław Linda). Budynek widzimy w scenie, w której na elewacji wieszany jest wielkoformatowy portret Józefa Stalina. Czerwona płachta z wizerunkiem wodza wywołuje irytację Strzemińskiego, co w konsekwencji uniemożliwia mu dalsze malowanie. Artysta otwiera okno i rozdziera płachtę, a to staje się powodem jego aresztowania.

Kamienica
ul. Wólczańska 18

W narożnej kamienicy przy skrzyżowaniu ulic Zielonej i Wólczańskiej znajduje się filmowa siedziba Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych, którą współtworzył i gdzie wykładał Strzemiński. Budynek widzimy w scenie, w której wydalony ze Szkoły profesor wraz ze swoimi studentami opuszcza uczelnię i żegna się z nimi wsiadając do tramwaju.

Domy robotnicze
ul. Tymienieckiego 16

Familoki zostały ukazane na ekranie od strony podwórka. Budynek wykorzystano jako dom dla przewlekle chorych, w którym umiera Katarzyna Kobro, żona Strzemińskiego i matka Niki. W jednej ze scen widzimy jak Nika (Bronisława Zamachowska), na wieść o śmierci matki biegnie w kierunku szpitala.

YMCA Łódź
ul. Moniuszki 4a

YMCA jest miejscem, w którym studenci Strzemińskiego organizują wystawę swoich prac. Zanim wspólnie ze profesorem dotrą na ekspozycję ta zostaje zniszczona przez grupę UB-eków.

Kamienica K. Gesnera (Dom Literatury)
ul. Roosevelta 17

Brama kamienicy będącej obecnie siedzibą Domu Literatury posłużyła w filmie Andrzeja Wajdy za wejście do siedziby łódzkiego oddziału Związku Polskiego Artystów Plastyków. Strzemiński udaje się do niego po kartki żywnościowe i zaliczkę za wykonanie projektu płaskorzeźby do kawiarni Egzotyczna.

Podwórko
Ul. Włókiennicza 1

Dziedziniec kamienicy, w której w filmie mieszka Strzemiński, można zaobserwować na ekranie wielokrotnie. Widzimy na przykład jak przez podwórze przechodzi córka artysty, Nika (Bronisława Zamachowska). Również w tym miejscu rozgrywa się scena zatrzymania Hanki (Zofia Wichłacz) przez UB-eków, gdy ta opuszcza mieszkanie malarza. Ulicą Włókienniczą porusza się też, obserwowany przez Strzemińskiego z okna, pierwszomajowy pochód, w którym bierze udział Nika i jego studenci.

Kino Tatry
ul. Sienkiewicza 40

To drugie po YMCA z miejsc, które w „Powidokach” ulokowane jest w autentycznym obiekcie. Strzemiński wraz z córką udają się do kina na seans po tym, gdy artyście nie udaje się kupić farb w sklepie dla plastyków, w finale czego mogą sobie pozwolić na kupno biletów.

Kamienica
ul. Włókiennicza 21

Na parterze kamienicy scenografowie ulokowali sklep mięsny, który odwiedza Strzemiński. Artysta poruszający się o kulach zostaje przepuszczony poza kolejnością, jednak bez kartek żywnościowych nie udaje mu się kupić pożywienia.

Skwer
ul. Włókiennicza 28

Na skwerku przy skrzyżowaniu ulic Włókienniczej i Kilińskiego powstała scenografia sklepu odzieżowego, w którym zmuszony jest podjąć pracę Władysław Strzemiński. W jednej z ostatnich scen filmu widzimy jak artysta dekorując manekiny w witrynie sklepu upada i traci przytomność.

Wi-Ma
al. Piłsudskiego 135

Na terenie Wi-My nakręcono scenę, w której wycieńczony chorobą Strzemiński upada w tłumie na ulicy. Pomocy udziela mu jedna z przechodzących kobiet wzywając karetkę, w efekcie czego artysta zostaje zabrany do szpitala.

Pałac Maurycego Poznańskiego (Muzeum Sztuki w Łodzi)
ul. Więckowskiego 36

Muzeum Sztuki widzimy w jednej z końcowych scen filmu Wajdy, kiedy Strzemiński wraz z córką wiozą sankami prace artysty, w celu złożenia ich w depozycie. Chcą w ten sposób ocalić sztukę przed zniszczeniem ze strony reżimu