reż. Robert Gliński, Michał Rosa, 2020

 

Trzynastoodcinkowy serial “Osiecka” wyreżyserowany przez Michała Rosę i Roberta Glińskiego opowiada o kilku dekadach z życia poetki, najsłynniejszej polskiej autorki tekstów piosenek. Tłem są polityczne i artystyczne wydarzenia tamtych czasów, a każdy z odcinków rozpoczyna się czymś na kształt kroniki wprowadzającej w ówczesne realia. Bohaterkę poznajemy jako młodą dziewczynę, studentkę dziennikarstwa oraz działaczkę Związku Młodzieży Polskiej. W tym okresie w rolę Osieckiej wcieliła się Eliza Rycembel. Skomplikowane relacje rodziców - Wiktora (w tej roli Jan Frycz) i Marii (Maria Pakulnis) - nie ułatwiają okresu dojrzewania, kiedy dziewczyna intensywnie poszukuje własnej ścieżki. Młoda artystka ze swą niepokorną duszą i bezkompromisową postawą nieszczególnie odnajduje się pośród rówieśników. Ojciec dba o jej wszechstronny rozwój - Agnieszka świetnie pływa, uczy się języków obcych, nie ma kompleksów, by wypowiadać głośno swoje zdanie. Z czasem zaczyna pisać teksty dla Studenckiego Teatru Satyryków (STS), z którym będzie związana przez kilkanaście lat. Współpracuje także z gdańskim teatrem studenckim Bim-Bom. W czasie studiów w łódzkiej Szkole Filmowej aktywnie uczestniczy w życiu artystycznej bohemy.

Z kolei rolę dojrzałej Osieckiej powierzono Magdalenie Popławskiej. Przez kolejne odcinki widz towarzyszy jej w licznych podróżach, związkach z mężczyznami, festiwalach i ścieraniu się z cenzurą, w jej przeprowadzkach i wielokrotnych powrotach z jedną walizką do domu rodzinnego, w skłonności do alkoholu i próbie udźwignięcia ciężaru macierzyństwa, w chorobie i ostatnich chwilach w szpitalu. W postaci granej przez obie aktorki szukamy podobieństw do Agnieszki Osieckiej, którą znamy z programów telewizyjnych i audycji radiowych. Próbujemy odnaleźć jej poczucie humoru, ironię, wrażliwość i niezwykły talent, ale też to pęknięcie, wewnętrzną szarpaninę, o której opowiadała w swoich piosenkach. Czy to się udało pokazać twórcom serialu? Głosy są podzielone. Nie jest łatwo opowiedzieć o takiej osobie jak Agnieszka Osiecka. Nie ulega wątpliwości, że sięganie po znaną, ikoniczną postać dla polskiej kultury jest trudnym wyzwaniem, szczególnie jeśli wiele osób blisko związanych z autorką nadal żyje i konfrontuje bohaterkę przedstawioną na ekranie z własnymi o niej wspomnieniami. Przez ekran przewija się galeria postaci związanych z Osiecką w różnych okresach jej życia jak choćby wspomniany Marek Hłasko, Elżbieta Czyżewska, Zbyszek Cybulski, Jeremi Przybora, Seweryn Krajewski czy Hanna Bakuła. Ciekawie odtworzono współczesne autorce kostiumy i wnętrza.

 

Niektóre ze scen serialu “Osiecka” kręcone były w Łodzi, w następujących lokacjach:

 

Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa Telewizyjna i Teatralna im Leona Schillera w Łodzi, ul. Targowa 61/63

W tym przypadku Szkoła Filmowa zagrała samą siebie. Na przełomie lat 50 -tych i 60 - tych Agnieszka Osiecka była studentką na Wydziale Reżyserii Filmowej i wszystkie sceny związane ze Szkołą realizowane były rzeczywiście przy ul. Targowej. W odcinku “Piękna dwudziestoletnia” Osiecka czeka na trawniku przed Szkołą na wynik egzaminów wstępnych. Zaczepia przechodzącego profesora i prosi go, by pozwolił jej skorzystać ze szkolnej ciemni. Tam wywołuje zrobione w ukryciu zdjęcie Marka Hłaski, które będzie jej towarzyszyć przez kolejne miesiące życia. W jednej z następnych scen odcinka spotyka Hłaskę przed budynkiem rektoratu. Po tym jak dowiedziała się o jego podróży do kazimierza Dolnego z inna kobiętą, nie ma ochoty z nim rozmawiać. W Szkole zaczyna się też coraz częściej pojawiać Wojtek Frykowski (Mikołaj Roznerski), którym dziewczyna wydaje się być coraz bardziej zainteresowana. W odcinku Żartowałam na zaproszenie Frykowskiego Osiecka bierze udział w zabawie tanecznej, która odbywa się w Szkole, a która tak naprawdę jest planem zdjęciowym jednej z etiud młodego Romana Polańskiego.

 

Targowa 44

Na podwórzu będącym elementem kompleksu zabudowy Scheiblerowskiej młoda Agnieszka Osiecka kręci swoją pierwszą etiudę pt. Solo na kontrabasie. Główną rolę gra starszy mężczyzna pojawiający się z kontrabasem w różnych częściach miasta. Reżyserka nie do końca radzi sobie z ekipą realizacyjną. Nie pomaga też obecność jej nowej miłości - Wojtka Frykowskiego, który dyskredytuje ambitne kino i wysiłek jaki Osiecka wkłada w swoją pracę.

W kadrze został uwieczniony także stojący naprzeciwko gmach dawnej administracji zakładów Scheiblera i Grohmana, w którym dziś swoją siedzibę ma Wyższa Szkoła Sztuki i Projektowania w Łodzi.

 

Pałac Biedermanna, ul. Franciszkańska ⅕

W odcinku Wspólnie do raju pałac fabrykanta gra rolę hotelu, w którym zatrzymuje sią Marek Hłasko. Pozostający w pijackim ciągu dzwoni do Osieckiej, by powiedzieć jej, że znajduje się na dnie i umiera. Dziewczyna pakuje do torebki najpotrzebniejsze rzeczy i nocnym pociągiem relacji Warszawa-Łódź przyjeżdża, by ratować ukochanego. Kiedy biegnie do jego pokoju, widzimy reprezentacyjna klatkę schodową, sale kominkową oraz korytarz. Ponownie salę kominkowa widzimy w scenie, w której Hłasko, ubrany w charakterystyczny biały kożuch, próbuje odwieść Osiecką od pomysłu wyjazdu do Paryża.

 

Willa Teodora Milscha, ul. Łąkowa 21

W mieszczącej się wewnątrz willi restauracji “U Milscha”, po upojnej nocy spędzonej w hotelu (sceny kręcone w pałacu Biedermanna), kochankowie jedzą śniadanie. Montaż ujęć z tej sceny sugeruje, że jest to jedno miejsce. Hłasko, pozostający w mizernej kondycji psychicznej, robi wyrzuty Osieckiej z powodu jej wyjazdu do Paryża.

 

SPATiF, Al. Kościuszki 33/35

Wnętrza lokalu możemy oglądać na ekranie kilkukrotnie. W odcinku Piękna dwudziestoletnia Osiecka siedząc przy stoliku z kolegami ze studiów zauważa pijącego w drugiej sali Marka Hłasko. Kiedy ten wstaje i wychodzi, ona w pośpiechu podąża za nim i na klatce schodowej robi mu zdjęcie z ukrycia. Wywołane w ciemni Szkoły Filmowej będzie jej towarzyszyć przez okres burzliwego związku z pisarzem. Ponownie łódzki SPATiF możemy oglądać w odcinku Żartowałam. Osiecka siedzi przy barze z lampką wina, kiedy do sali wchodzi Wojtek Frykowski. Próbując zrobić na dziewczynie większe wrażenie, aranżuje scenkę dogadując się z przypadkowym gościem lokalu. Nieznajomy podchodzi do Agnieszki i nachalnie narzuca jej swoje towarzystwo. W tym momencie wkracza Frykowski i bohatersko daje mu po gębie, aż tamten wpada między stoliki. Agnieszka jest przerażona i zamiast wdzięczności dla wybawcy okazuje raczej troskę o poszkodowanego. Zniecierpliwiony Frykowski zmusza go, by powiedział, że wszystko jest w porządku. W kontynuacji sceny oboje siedzą przy zastawionym stoliku. Amant-wybawiciel czaruje młodą Osiecką opowiadając jej o najbliższym filmie, który będą kręcić razem z niejakim…Romkiem Polańskim.

 

Bank Towarzystwa Wzajemnego Kredytu Przemysłowców Łódzkich, ul. Roosevelta 15

Sala operacyjna dawnego banku została na potrzeby serialu przekształcona w …dworzec kolejowy w Los Angeles. Osiecka (w późniejszych odcinkach w rolę poetki wciela się Magdalena Popławska), będąca z wizytą u znajomych w Stanach Zjednoczonych, spotyka się również z przebywającym na emigracji Markiem Hłaską. Nie może się pozbyć złego wrażenia, jakie pozostawia w niej to spotkanie. Pragnąc wyrwać się z miasta idzie na dworzec kolejowy i w okienku prosi o bilet dokądkolwiek.