BODO
reż. Michał Kwieciński, Michał Rosa, 2016
Telewizyjny serial biograficzny opowiadający o życiu Eugeniusza Bodo, jednego z najpopularniejszych aktorów filmowych, teatralnych i rewiowych w Polsce lat 20-tych i 30-tych XX wieku. W trakcie 13 odcinków twórcy postanowili przyjrzeć się wędrówce Eugeniusza Bodo z Łodzi na salony międzywojennej Warszawy. Młody Bodo, w rolę którego wcielił się Antoni Królikowski, najchętniej spędzał czas w założonym przez jego ojca kino-teatrze “Urania”. Pewnego dnia, mając dość niepowodzeń w szkole, nierealnych oczekiwań matki, braku zrozumienia ze strony dziewczyny, którą darzy uczuciem, Bodo postanawia opuścić domowe pielesze i uparcie wierząc w swój talent wyrusza do stolicy. Od tego momentu zaczyna się jego wyboista ścieżka kariery, która ostatecznie da mu to czego pragnął: sławę i uwielbienie tłumów. W rolę dojrzałego Bodo brawurowo wcielił się Tomasz Schuchardt. W napisach końcowych pojawia się informacja, że serial jest inspirowany biografią Eugeniusza Bodo, nie jest jednak wierną rekonstrukcją faktów. Odstępstw od prawdziwej historii jego życia jest całkiem sporo. Producent i reżyser, Michał Kwieciński, przyznał, że przez lata na jego producenckie biurko trafiało całkiem sporo scenariuszy o Eugeniuszu Bodo, jednak wszystkie skupiały się na ostatnich latach życia oraz śmierci w rosyjskim łagrze. Kwiecińskiemu zależało bardziej na pokazaniu bujnego okresu dwudziestolecia międzywojennego, eksplozji wszelkiej twórczości po zakończeniu pierwszej wojny światowej. Poza tym, z założenia, dzięki obecności młodych aktorów, serial również miał trafić do młodego widza. Twórcom zależało, by dwudziestolecie przedstawić jako epokę bliską współczesności: aktorzy nie mówią tylnojęzykowym “l”, a w dialogach nie słychać staroświeckich zwrotów. Wiele fryzur i strojów zaprojektowano tak, by mogły uchodzić za dzisiejsze. Docenić należy rozmach produkcji, rozbudowaną warstwę muzyczną, układy choreograficzne oraz scenografię, które przenoszą widza w odległy świat oddając jednocześnie hołd zapomnianym artystom tamtych czasów.
Jeśli przyjąć, że twórcy serialu z rozmysłem nie trzymali się sztywno biografii Eugeniusza Bodo, tworzy się nam opowieść dość uniwersalna, której bohaterem jest młody, ambitny człowiek, który wiele jest w stanie poświęcić dla sławy i uznania. Postać skomplikowana, niejednoznaczna, czasem okrutna, często samotna, która niekoniecznie eleganckimi sposobami próbuje dopiąć swego i zaznaczyć swoją obecność w środowisku artystycznej bohemy.
Zdjęcia do serialu “Bodo” realizowano także w kilku łódzki lokacjach:
Kamienica Józefa Hofmana, Piotrkowska 101
W podwórku pod adresem Piotrkowska 101 realizowano sceny ze szkolnych lat Eugeniusza Bodo. Tutaj, w całkiem gustownym mieszczańskim apartamencie mieszka ze swoją matką, Dorotą (graną przez Agnieszkę Wosińską). Jego sąsiadką jest szkolna koleżanka Ada (Anna Pijanowska), wielka niespełniona miłość Bohdana. Na samym końcu podwórka, na parterze mieszka z rodziną jego przyjaciel Moryc Blum (grany przez Piotra Żurawskiego), biedny żydowski chłopak, którego jedynym oknem na świat wydaje się to, przy którym szyje na swojej maszynie. Choć ich status społeczny i sytuacje rodzinne znacznie się od siebie różnią, są sobie prawdziwie bliscy. Siedząc przy otwartym oknie u Moryca prowadzą filozoficzne rozważania o życiu, kreślą wizje przyszłości. Bodo, pełen marzeń chce się wyrwać z nakładanych na niego oczekiwań. Moryc jest krawcem, jak jego ojciec. Czuje się rozczarowany tym miastem, które miało być ziemią obiecaną. Wychodząc Bodo szepcze do przyjaciela: Nie myślałeś nigdy żeby stąd uciec? Co zdaje się już zdradza nam, jakie plany ma przyszły wielki artysta. A są to plany zupełnie odmienne od tych, jakie wobec swojego jedynego syna ma jego matka. Dodatkowo między Bohdanem a jego kolegą, Hansem, dochodzi do bójki o Adę. Bodo czuje, że nie ma u dziewczyny szans, a i ona rozczarowuje go nieco swoim brakiem wiary w magię kina. Kiedy wyciera nos z krwi, próbujący go pocieszyć Moryc deklaruje, że jeśli tylko Bodo zdecyduje się uciec, on chce jechać razem z nim. Wróży przyjacielowi, że jeszcze będzie sto razy większy niż Hans. Nazajutrz okazuje się, że Eugeniusz zniknął i nikt nie ma pojęcia dokąd się udał.
- Piotrkowska 46
Pod tym adresem, w podwórku, znajduje się mały parterowy budynek, który w serialu był siedzibą prowadzonego przez ojca Bodo, Teodora Junod, teatru Urania. W rzeczywistości teatr prowadzony przez Teodora i jego wspólnika znajdował się kilka numerów wcześniej. Twórcy serialu uznali jednak, że podwórko pod adresem Piotrkowska 46 z parterową przybudówką lepiej oddaje klimat Łodzi z okresu I wojny światowej, kiedy Młody Bodo stawia pierwsze kroki na scenie. Tutaj Eugeniusz z zachwytem opowiada szkolnemu koledze, Hansowi (Adam Fidusiewicz), kim jest uwielbiany przez niego Michał Orda.
Pod pretekstem spotkania z Hansem, Bodo zwabia do Uranii Adę. Ma nadzieję, że pokaz kinowy pomoże mu zdobyć serce dziewczyny. Ona, choć początkowo wydaje się zafascynowana projekcją, ostatecznie nie ulega jej magii i czując się oszukana, robi wyrzuty Bohdanowi.
- Moniuszki 1a
Gdy młody Bodo stawia swe pierwsze kroki w stolicy, tak naprawdę przechodzi przez przejście bramne przy ul. Moniuszki 1a i wychodzi na rozświetloną słońcem, ruchliwą ulicę. W tej bramie zostaje też obrabowany przez miejscowego cwaniaka, Antka Piekutowskiego. To zajście stanie się tak naprawdę początkiem prawdziwej przyjaźni.
Pałac Maksymiliana Goldfedera, Piotrkowska 77
Do Warszawy przybywa egzotyczna artystka rewiowa, Reri (Patrycja Kazadi). Bodo (Tomasz Schuchardt) jest oczarowany dziewczyną i tuż po jej występie zabiera ją do ustronnej restauracji w stolicy, w którą przeobraża się łódzki lokal. W tle można rozpoznać charakterystyczne rozsuwane witrażowe drzwi. Bodo pyta o współpracę artystki ze znanym niemieckim reżyserem, Friedrichem Murnauem. Rozmawiają też o jego tragicznej śmierci.
Pałac Karola Poznańskiego, ul. Gdańska
Na potrzeby serialu pałac, w którym siedzibę ma Akademia Muzyczna, zamienił się w stołeczny hotel Royal. Tutaj zatrzymuje się egzotyczna piękność, Reri. Bodo odwozi dziewczynę do hotelu po ich pierwszym wspólnym wieczorze w restauracji. Później kilkukrotnie przyjeżdża do hotelu z nadzieją na to, że uda mu się oszukać agentów artystki i wkraść się w łaski dziewczyny.
Pałac Biedermanna, Franciszkańska ⅕
Reprezentacyjne lobby pałacu zagrało recepcję hotelu w Algierii, w którym zatrzymuje się cała ekipa realizująca film Głos pustyni z Eugeniuszem Bodo w roli głównej.
