Andrzej Munk

Andrzej Munk (ur. 16 października 1921 r. w Krakowie, zm. 20 września 1961 r. w Łowiczu) – reżyser filmowy.

Po II wojnie światowej, kiedy musiał się ukrywać się ze względu na swoje żydowskie pochodzenie, podjął studia na Politechnice Warszawskiej na Wydziale Architektury, następnie studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim, został przyjęty do Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi, którą ukończył w 1951 roku.

Karierę filmową rozpoczynał jako operator Polskiej Kroniki Filmowej w Wytwórni Filmów Dokumentalnych, potem jako reżyser filmów dokumentalnych. Pierwszym jego filmem fabularnym był „Błękitny krzyż” z 1955 roku. Największą popularność przyniosły mu „Eroica”, „Zezowate szczęście” – tragikomedie dokonujące rozrachunku z czasami wojny –oraz dramat wojenny „Pasażerka”.

W dziedzinie filmów fabularnych wraz z Andrzejem Wajdą stworzył podwaliny polskiej szkoły filmowej. Był wykładowcą w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi.