Kazimierz Karabasz

Kazimierz Karabasz (ur. 6 maja 1930 r. w Bydgoszczy, zm. 11 sierpnia 2018 r. w Warszawie) – reżyser filmów dokumentalnych i teoretyk, pedagog.

Był absolwentem Wydziału Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi, gdzie w latach 80-tych pracował jako wykładowca, profesor i dziekan.

Był współtwórcą polskiej szkoły dokumentu. Jego pierwsze filmy dokumentalne –  „Gdzie diabeł mówi dobranoc” i „Ludzie z pustego obszaru” – zrealizowane razem z Władysławem Ślesickim, należały do nurtu zwanego „czarną serią”, który charakteryzował się krytycznym spojrzeniem na rzeczywistość.

Jeden z jego najsłynniejszych filmów to „Muzykanci”, za który został wyróżniony wieloma nagrodami, m.in. weneckim Złotym Lwem w 1960 roku. Ten zapis próby orkiestry dętej tramwajarzy zapoczątkował istnienie tzw. „szkoły Karabasza” – nurtu kina dokumentalnego posługującego się metodą długotrwałej obserwacji bohaterów zamiast inscenizacji.

W 2014 roku otrzymał Polską Nagrodę Filmową za całokształt twórczości.